Richie pracował nad swoim albumem 9 miesięcy. Do współpracy zaprosił też
Dave'a i Tico. A wsród gości był jeden wyjątkowy dla Richiego -
Eric Clapton. Panowie zapoznali się w Nowym Jorku kiedy to Richie wręczał Ericowi nagrodę na International Rock Awards. Richie napisał piosenkę '
Mr Bluesman' i zapragnął aby solo zagrał sam mistrz. W tym celu nawet zabukował sobie lot do Londynu w marcu 1991, gdzie Clapton akurat przebywał w Air Studios. Album został wydany w Mercury Records chociaż pierwotnie był plan aby wyszedł w Jambco.
Producentem został
Neil Dorfsman, współpracownik Dire Straits i Stinga. I właśnie dlatego, że Dorfsman miał zobowiązania z Dire Straits mógł pracować z Richiem tylko w wolnych chwilach. Stąd tak długi okres nagrywania albumu. Drugim producentem płyty został sam Richie(jego producencki debiut).
Poza Dave'm i Tico następujący muzycy udzielali się na płycie:
Tony Levin(bas), Randy
Jackson (bas na One Light Burning) a także min. Jeff Bova(keyboards) czy Rafael Padilla (instr. perkusyjne).
Dwie piosenki Richie napisał z Dave'm(Rest in Peace, Stranger), jedną z Childem(Father Time), jedną dostał wcześniej(Rosie). Ale większość napisał ze swoimi starymi kumplami z ery przed-Bon Jovi. I tak oto
Tom Marolda współtworzył Ballad of Youth i One Light Burning a partner z Shark Frenzy
Bruce Foster także One Light Burning oraz The Answer(zainteresowanych Shark Frenzy zapraszamy do osobnego tematu o tym zespole).
Warto przypomnieć że była to ostatnia płyta wydana dla DocMcghee Entertainment. Drogi z managerem się rozeszły definitywnie(ale o tym potem).
Singlem promującym został '
Ballad of Youth'(weszła na 63 miejsce Billboardu). Drugim był '
One Light Burning' i trzecim '
Stranger in This Town'(38 miejsce na Mainstream Rock chart). Do wszystkich nagrane zostały udane teledyski.
Ballad Of Youth :
http://www.youtube.com/watch?v=gv8ZaD_oFpE
One Light Burning:
http://www.youtube.com/watch?v=WMJM7em_duk
Stranger in This Town:
http://www.youtube.com/watch?v=M7w0U1kTFV0
Oficjalnie album wyszedł w
listopadzie 1991, chociaż podobno w niektórych państwach był dostępny już we wrześniu(co mogło być prawdą gdyż 1 singiel wyszedł w sierpniu).
W Japonii jako bonus(11 piosenka na płycie) wydano '
The Wind Cries Mary' Hendrixa.
Richie był dumny ze swojego albumu, cieszył się że nie jest podobny w niczym do BJ, że zawiera blues, R&B i rock'n'roll.
W przeciwieństwie do Jona Richie ruszył na małą trasę po Stanach grając w małych arenach i klubach. Do Europy nie udało się dotrzeć, co było spowodowane słabą sprzedażą albumu. Richie był trochę załamany tym faktem bo liczył że Stranger zawojuje listy przebojów na całym świecie.
Pomimo tych problemów Richie był gotowy na kontynuowanie kariery solowej w przypadku gdyby zespół rozpadł się definitywnie. Jon miał jednak inne plany i postawił wszystko na jedną kartę: na ratowanie zespołu.
Neil Dorfsman
Tom Marolda
Bruce Foster
Eric Clapton
Tony Levin
) pomocy chłopaków w tworzeniu Stredżera, i że bd jak najwięcej o tymże cudzie 
